Hi lieve lezers,
Misschien heb je dit al eens meegemaakt, misschien vraag je je af hoe je dit in de toekomst moet aanpakken. De dood van je moeder is voor volwassenen al zwaar, maar hoe zit het met de kleintjes? Moet je ze betrekken bij de dood van hun oma of juist beschermen? En hoe doe je dat dan? Ik ben op onderzoek gegaan. Lees het artikel en geef het door. 

Afscheid nemen van oma

Lees hier mijn gedachten en tips over hoe je kinderen op een liefdevolle en respectvolle manier kunt helpen afscheid te nemen van hun oma.

Praten

1. Praat met je kinderen, maar hou het simpel
Laten we eerlijk zijn, de dood is geen makkelijk onderwerp. Maar kinderen voelen en merken alles op. Het is beter om het gewoon uit te leggen, op een manier die bij hun leeftijd past.

Niet zeggen: “Oma is ingeslapen.”
Wel zeggen: “Oma is overleden, dat betekent dat haar lichaam niet meer werkt en dat ze niet meer terugkomt.”

Je kunt ook vertellen dat ze nu bij de voorouders is, iets wat bijvoorbeeld in de Surinaamse cultuur vaak een troostend idee is.

Er bestaan ook boeken die je kunt aanschaffen. Daarin wordt uitgebreid verteld hoe je dit moet aanpakken. Wil je een kinderboek dat helpt om rouw uit te leggen? Klik hier voor mijn aanraders!

2. Laat ze op hun eigen manier afscheid nemen
Iedereen rouwt anders, en dat geldt ook voor kinderen. Sommige kids willen erbij zijn, anderen vinden het eng. Laat ze zelf kiezen hoe ze oma willen herdenken.

Een paar ideeën:

Een mooie tekening of brief maken en die meegeven in de kist.
Samen een kaarsje aansteken of een gebed doen.
Foto’s bekijken en herinneringen ophalen.

Singi Neti

In Suriname is het gebruikelijk om tijdens de singineti en de tede oso samen te komen en verhalen te delen. Kinderen kunnen hier prima bij zijn en hun eigen manier vinden om oma te herinneren.

💡 Tip: Wil je iets tastbaars bewaren? Denk aan een sieraad van oma’s kleding of een knuffel van haar doek.

3. Huilen mag, lachen ook!
In onze cultuur wordt rouw vaak gedeeld met de hele familie, en dat is mooi. Er wordt gehuild, maar er wordt ook gelachen. Laat kinderen zien dat emoties er mogen zijn, alle emoties.

Sommige kinderen stellen veel vragen (“Waar gaat oma nu naartoe?”), anderen zeggen niets en gaan gewoon spelen. Beide is oké. Geef ze de ruimte om hun eigen pad te volgen.

Praat met een coach

Merk je dat je kind vastloopt in het verdriet? Er zijn rouwcoaches speciaal voor kinderen. Klik hier om er een te vinden.

4. Maak herinneringen tastbaar
Na de uitvaart begint het echte missen. Het kan helpen om oma’s aanwezigheid nog een beetje voelbaar te maken:

Een ketting of armbandje met iets van haar erin.
Een speciaal herdenkingshoekje thuis met haar foto en een kaarsje.
Een herinneringsdagboek waar je samen in schrijft.

Zoek je een mooi aandenken? Ik heb een lijstje met herinneringssieraden en knuffels gemaakt. Klik hier!

5. Geef het tijd
Rouw heeft geen vaste tijdsduur. Bij de één duurt het maanden, bij de ander jaren. Het belangrijkste is dat je kinderen laat weten dat hun gevoelens oké zijn en dat jij er voor ze bent.

Tot slot

Lieve mensen, de dood is onvermijdelijk, maar hoe we ermee omgaan, kunnen we zelf kiezen. Betrek je kinderen op een manier die bij hen (en bij jullie cultuur) past. Ze begrijpen vaak meer dan we denken en hebben hun eigen manier van verwerken.

Wil je meer van dit soort verhalen en tips? Volg FamilieNieuws en blijf op de hoogte!

P.s. Heb jij ervaring met kinderen en rouw? Deel het in de reacties. Groetjes van Denise van FamilieNieuws